1970-71
1970-711970 Ağustos ayı bir facianın geleceğini işaret ediyordu. Çünkü 9 Ağustos cumhuriyet tarihimizin üçüncü devaluasyonu yapılmıştı. 1 dolar 9 liradan 15 liraya fırlamıştı. Aman da amandı! 1970 güzü hem Ankara, hem de İstanbul’da sayısız işgal, boykot ve grevle karışık geçti. 25 Ekim sokağa çıkma yasaklı nüfus sayımında 35 milyonu geçtiğimiz anlaşılmıştı. Ama 1971 yılı daha da tatsız açılacaktı. Olaylar sıçrıyordu çünkü her geçen gün. Banka soygunları da görülmeye başlamıştı üstüne üstlük. 12 Mart dananın kuyruğunun koptuğu gündü. Silahlı Kuvvetler hükümeti ve parlamentoyu suçlayan bir muhtıra vermiş ve yönetime el koymuştu. 26 Mart Cevdet Sunay başbakanlığa atanan Nihat Erim’in kabinesini onaylamış, 26 Nisan 11 ilde sıkıyönetim ilan edilmiş, basına yasaklamalar getirilmiş, sokağa çıkma yasakları gündelik yaşantımıza girmiş, grev ve lokavtlara son verilmişti. Sonrası sola acımasızca tırpandı!
Ama bizim cephede görünüm farklıydı. 1969-70 futbol mevsimini mahalli ligde vasat bir futbolla sonlara demir atmış bitiren takımımız, değerli başkan Müfit Değer kılavuzluğunda 1970-71 mevsimine pür neşe içinde girmişti. Neşenin kaynağı Türk Futbol Federasyonu’ydu kuşkusuz. Çünkü nerdeyse her sene kafasına göre bir şeyler uydurmayı, ya da yapılanı bozmayı marifet sayan, bu başına buyruk ve sorumsuz kurum, 1970 yazında İstanbul’un seçkin kulüplerinden mahalli kümede toplanmış bir demetini bir defa daha üçüncü kümeye almaya, yeniden bir araya getirmeye karar vermişti. Ama federasyonun bu kez aldığı karar hiç de kötü değildi ve Alipaşa semtinin ihtiyarları Kanlıca’dan gelen lezzetli yoğurtlarını, çay bahçelerinde, plastik kaşıklarla dişsiz ağızlarına akıtırken mutlu gözüküyorlar, umutla bakıyorlardı yarınlara.
Doğrusunu söylemek gerekirse Müfit Değer yönetimindeki yönetim kurulu pek kaygılı gözükmüyordu bu kez. Hepsi rahattı yönetenlerin. Adil Özyedierler, Kenan Ergülten, Hakkı Yağız, Tuncer Doğanca, Cerrahpaşa Hastanesi’nin genel müdürü Oktay Bey, Doğan Güler ve Behçet Gördüğüm’ün yüz kaslarında bayağı bir gevşeklik gözleniyordu. Neden derseniz federasyon düşme yasağı getirmişti lige. Bu nedenle üçüncü kümeye katılan ekipler yalnız ve yalnızca şan şöhretiçin mücadele edeceklerdi. Gerginlik ve sinir olmayacak, düşme kalma paniklerinde kimse kimseyi tekmelemeyecek, omuz atmayacaktı karşıtına, küfür etmeyecekti.
Mahalli ligdeki takımdan gidenler oldu elbette. Dev kalecimiz Bediz Baysal, yanına alıp sarmaladığı Selim Baltepe ile Tekirdağ’a doğru hareket aldı. Solbekte harikalar yaratan Ahmet Mıcık birinci kümenin yaman takımı İstanbulspor’la anlaştı. Golcü Zafer ve yedi yıl boyunca formamızı başarıyla, ciddiyetle ıslatan kaptan Turgut Yüksel de gidenler arasındaydı. Bu yıl takıma katılan civanmert delikanlılar arasında ise Muğla’ya yaptığı pek de mutlu olmayan sürgününden hemen bir yıl sonra yuvaya dönen Necmi Korkmaz, Çelikspor’dan Ali Evren, yaman forvet Yalçın Kızılkaya, Çukurbostan’ın tam yanındaki evde oturduğu için antrenman başlama saatlerini salonundan takip eden Ayı Mehmet, genç takımdan takviye gelen hızlı forvet Erkan Yalçın, Sarı Dinçer ve solbek Deniz’i sayabiliriz.
1970/71 mevsiminde takımı Rıdvan Şumnulu çalıştırdı, genç oyunculara çok önem verdi, yetişmeleri için bol şaraplı ve biralı gecelerini gündüzüne kattı. Yardımcısı ise Arnavut asıllı Şalom lakaplı İsmail Demirsoy’du. Haftada üç gün idmanla hazırlandık maçlara; Çukurbostan’da. Salı, Perşembe ve Cuma günleri. Ama doğrusunu söylersek orta karar bir başarıyla noktaladık mevsimi, ortalarda bitirdik.
Üçüncü Türkiye profesyonel ligi dört gurupta oynandı bu mevsim. Beyaz, kırmızı, yeşil ve mavi guruplara dağıldı takımlar. Bizimkiler beyaz gurupta mücadele ettiler. On beş takım yer aldı beyaz gurupta. Konyaspor, Isparta, Düzcespor, Çanakkale, Kırklareli, Taksim, Edirnespor, Karagümrük, Anadolu Gençlik, İzmir Demirspor, Beylerbeyi, Eyüp, Tire Egespor, Yeşildirek.
23.8.1970, Vefa, Yeşildirek 5-2
İbrahim, Şükrü, K.Ayhan, Reyhan, Necmi, Ali, B.Ayhan, Adnan (Enver), Mehmet, Sıtkı (K.Nevzat), Remzi onbirimizdi. Gollerimiz Mehmet, Remzi, Enver (2) ve B.Ayhan’dan geldi. Maç boyunca çok üstün oynadık ve haklı bir yengi aldık.
30.8.1970, Vefa, Kırklareli 0-2
İbrahim, Şükrü, K.Ayhan, Reyhan, Necmi, Ali, B.Ayhan, Enver, Mehmet, Sıtkı, Remzi onbirimizdi. Maçta üstün olan, rakibi ezen, gol pozisyonlarına giren bizdik. Ancak ilk yarıda Ayhan Günermengi’nin kaleciyle karşı karşıya kaldığında atamadığı gol , Mehmet’in vuruşunun direkten dönmesi talihsizlikti. İlk yarı golsüz kapandı. ikinci yarıda yediğimiz penaltı golüyle geriye düştük ancak yılmadık. Kazandığımız penaltı atışını ne yazık ki Enver gole çeviremeyince kaderimize küstük ve ikinci golü filelerimizde bulduk!
5.9.1970, Şeref, Beylerbeyi 1-1
E.Göksel’in yönettiği maçta, İbrahim, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Ali, Sıtkı, Enver, Mehmet, Adnan (Erkan), Remzi onbirimizdi. Maça iyi girdik, gol fırsatları yakaladık. Mehmet’in kaleciyle karşı karşıya harcadığı fırsat, Sıtkı’nın ayağından topu açmasıyla atamadığı gol moral bozucuydu. İlk yarı golsüz kapandı. İkinci yarı oyuna giren Erkan 60.dakikada ceza sahası üstünden düzgün bir vuruşla bizi öne geçirdi. Gol sonrası da iyi oyunumuzu devam ettirdik. Ancak 78.dakikada avuta çıkmakta olan topa ayak koyan Şükrü, rakibin yapamadığını yaparak yeşil kırmızılılara eşitlik golünü hediye etti.
13.9.1970, Vefa, İzmir Demirspor 2-1
Zihni Alemdar’ın yönettiği maçta, İbrahim, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Ali, Erkan (Remzi), Enver, Mehmet, Sıtkı, Ayhan (Adnan) onbirimizdi. Takımımız İzmir temsilcisi karşısında beklenen oyunu gösteremedi. Forvetlerin çok gol kaçırması golü geciktirdi. Erkan’ın topa ve adama girmeye korkması dikkat çekiciydi. İlk gol 26.dakikada Mehmet’in ceza sahası üstünden savurduğu sert şutla geldi. Üç dakika sonra İzmirliler buna cevap verdi, devre eşitlikle bitti. İkinci yarı oyuna hakim olan taraf Demirspor’du. Ama çok gol kaçırdılar. 87.dakikada Mehmet kendisinin ve takımının ikinci golünü, Adnan’ın kaleciden dönen topunu iyi takip ederek attı ve hepimizi çok sevindirdi.
27.9.1970, Vefa, Eyüp 2-0
İbrahim, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Ali, Sıtkı, Enver (Remzi), Mehmet, Adnan (Ayhan), Erkan onbirimizdi. Yengiyi güzel bir oyunla aldık, taraftarlarımızı sevindirdik. Ali’nin iki serbest atışının direklerden dönmesine rağmen moralimizi bozmadık. Eyüp karşı ataklarla tehlike yarattıysa da, devre 0-0 kapandı. İkinci yarıda da oyuna hâkim olan taraf bizdik. Yapılan değişikliklerin etkisini 81.dakikada gördük. Mehmet’in attığı gol stadı inletti! 83.dakikada, sahanın yıldızı Ersin, şahsi gayretiyle götürdüğü topu rakip filelere bıraktı. Son dakikalar Eyüp oyuncuları sinirlenip, sertliğe baş vurdularsa da karşıtlara pabuç bırakmadık, maçtan iki puanla ayrıldık.
11.10.1970, Vefa, Düzcespor 0-3
Onbirimiz Zeki, Reyhan, Ersin, Enver, Necmi, Ali, Müjdat, Sıtkı (Nevzat), Mehmet, Adnan, Remzi şeklindeydi. 90 dakika boyunca berbat bir oyun sergileyerek vefakar taraftarlarımızı, özverili yönetimimizi üzdük. Enver ve Necmi dışındaki topçular tel tel döküldüler, giydikleri formanın hakkını vermediler. Zeki hatalı goller yedi, iki bekimiz kordior oldu, haf hattı fena değildi ama forvet çok etkisizdi. Geçen sene İkinci Türkiye Ligi’nden düşen Düzcespor maç boyunca dilediği gibi oynadı, daha da farklı galip gelebilirdi. Tek gol fırsatımızı durum 0-1’ken Remzi ile yakaladık ancak solaçığımız yeterli gol becerisi gösteremedi ne yazık ki! İkinci yarı yağmur altında oynandı.
18.10.1970, 18 Mart, Çanakkale 0-1
İbrahim, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Ayhan, Erkan, Sıtkı, Mehmet, Ali, Remzi onbirimizdi. Karşılaşma çok rüzgarlı bir havada oynandı. Kırmızı beyazlılar iki sene önceki 2-0’lık yengimizin acısını çıkarmak için bilenmiş çıkmışlardı maça. Hakem de kendilerine yardımcı olunca sahadan galip ayrılmaları doğaldı. İlk devre biz üstündük. Sıtkı’nın direkten dönen şutu, Mehmet’in kaleciyle baş başa kaldığı pozisyonda harcadığı fırsat bizim adımıza talihsizlikti. 30.dakikada gelen Çanakkale golünde, kalecimizin yaka paça yere indirilmesini çalmayan hakemin korkaklığı yenilgimizi hazırladı. İkinci yarı yine biz üstündük. Ancak türbünlerden yağan taş ve şişeler ister istemez oyuncularımızı etkilemiş, dahası yan hakemin başını yarmıştı. Orta hakemin etkisiz tutumu, sonlara doğru yüzde yüz penaltımızı vermeyişi de ibretlikti doğrusu!
31.10.1970, Vefa, Anadolu 0-0
İbrahim, Şükrü, Ersin, Enver, Necmi, Sıtkı, Ayhan, Nevzat, Mehmet, Ali, Remzi onbirimizdi. İlk devre rakip daha canlıydı, nedense çekingen gözüktük ilk 45 dakikada. Enver, İbrahim ve Necmi’nin iyi oyunlarıyla ayakta kalabildik. Devre golsüz bitti. İkinci yarıda da yeşil beyazlılar çok üstündü. Ama gol kaçırma rekoruna girişmiştiler sanki! Bu beceriksizlikler sayesinde de doksan dakika sonunda hiç hak etmediğimiz bir puanı heybemize koyduk!
15.11.1970, Konya, Konyaspor 0-4
İbrahim, Şükrü, Deniz, Enver, Necmi, Ali, Nevzat, Sıtkı, Erkan, Ersin, Remzi onbirimizdi. Berbat bir oyun oynadık, hiç varlık gösteremedik. İlk yarıda kolayca dört gol bulan karşıtların bize acıyıp, karşılaşmanın geri kalan kısmını top çevirerek geçirmesi ibretlik görüntülerdi.
12.12.1970, Vefa, Tire Egespor 3-0
İbrahim, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Ali, Ayhan (Remzi), Enver, Mehmet, Adnan, Sıtkı onbirimizdi. Maça hızlı gien takımımız oldu. Geçen haftalardaki başarısızlıkları unutturmak istiyordu oyuncularımız. Mehmet ve Ali’nin yakaladığı fırsatların gol olmaması devrenin golsüz bitmesine neden oldu. İkinci yarıda daha da iyi bir oyun sergiledik. Yağmura rağmen sayısız fırsat yakaladık. İzmir temsilcisinin kalecisi Cemal’in iyi oyunu farkı önlediyse de, 65.dakikada ceza sahasından Necmi’nin şahane frikiğinde çaresiz kaldı. 69.dakikada Sıtkı ofsayt kokan bir pozisyonda golleri ikiledi. 75.dakikada Adnan tek başına ceza sahasına girip, topu sol köşeden filelere taktı. Gole uzun süre ofsayt gerekçesiyle itiraz eden karşıtlar bu arada, kırmızı kartla sahadan atılan kaptanlarından da oldular.
26.12.1970, Vefa, Karagümrük 1-3
İbrahim, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Ali, Ayhan (Erkan), Enver, Mehmet, Adnan, Sıtkı onbirimizdi. Kötü oynadığımız, ezildiğimiz maçlardan biri oldu bu. Kırmızı siyahlılar maça hızlı girdi. 9.dakikada eski oyuncumuz Zihni ile öne geçti. 34.dakikada iki farklı geriye düştük. Devre Mehmet’in golüyle 1-2 bitti. İkinci yarıda Erkan’ın kaçırdığı gol her şeyi berbat etti. Maçın bitimine beş dakika kala yediğimiz üçüncü gol ile umutlar suya düştü ve sahadan yenik ayrıldık.
10.1.1970, Vefa, Edirnespor 0-2
A.Aydemir’in yönettiği maça Zeki, Şükrü, Ersin, Sıtkı, Necmi, Enver, Erkan, Ali, Mehmet, Adnan, Remzi onbiriyle çıktık. Berbat bir sahada oynanan maçta, kalabalık bir seyirciyle maça gelen Edirne çok üstün bir oyun sergiledi ve haklı bir yengi aldı. Eski oyuncularımızdan Oktay Mat ve Erol İme ile şampiyonluğa oynayan sarı-kırmızılılar ilk golü Zeki’nin hatasıyla, Rüştü’nün ayağından 29.dakikada kazandılar. 32.dakikada Mehmet’in şutunun direkten dönmesi şanssızlıktı adımıza. 35.dakikada kale önünde doğan karambolde, Zeki topa plonjon yaptı ama elinden kaçırınca Aydın golleri ikiledi. İkinci golden sonra oyuncularımız sertliğe başvurduysa da Edirne kaptanı Oktay Mat sahayı sakinleştirdi. Maçın ikinci 45dakikasını daha derli toplu oynadık ama kaçırdığımız goller skor tabelasını değiştirmeye yetmedi!
17.1.1970, Şeref, Taksim 2-2
Zeki, Şükrü, Ersin, Sıtkı, Necmi, Enver, Mehmet, Ali, Yalçın, Adnan, Remzi onbirimizdi. Maça hızlı giren ve ilk 45 dakikada sayısız gol fırsatı yakalayan sarı kırmızılı armadaydı. 18.dakikada Agop Taksim’i öne geçirdi. 22.dakikada yine Agop, Hayk’tan gelen ortayı iyi değerlendirerek farkı ikiye çıkardı. İkinci yarıda dirilen takımımız Yalçın’ın 48, Remzi’nin 62.dakikalarda attığı gollerle eşitliği yakalamasını bildi ve sahadan bir puanla ayrıldı.
23.1.1971, Vefa, Isparta 2-2
Zeki, Şükrü, Ersin, Sıtkı, Necmi, Ali (Reyhan), Mehmet, Enver, Yalçın, Adnan, Remzi (Ayhan) onbirimizdi. Şampiyonluğa oynayan Isparta ile olan maçımız sert ve gergin bir havada geçti. 1968-69’da son maçta bizi yenerek mahalli kümeye düşüren ve Beyoğluspor’a kıyak yapan rakibimize karşı 10.dakikada Yalçın’ın aşırtma vuruşuyla öne geçtik. Ancak Ispartalılar devreyi 2-1 önde bitirmeyi başardılar yine de. İkinci yarı tam manasıyla rakibi ezdik. Ancak Adnan’ın golü dışında başka gol bulamayınca sahadan eşitlikle ayrıldık. Isparta böylece il yarı maçları bittiğinde, lider Düzce’nin 4 puan gerisinde kalmış oldu.
21.2.1971, Vefa, Yeşildirek 2-0
İkinci yarının ilk maçını galibiyetle kapatan onbirimiz İbrahim, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Enver, Mehmet, Adnan, Yalçın, Sıtkı, Ayhan şeklindeydi. Çok bozuk bir zeminde oynanan karşılaşmanın ilk yarısında üstün gözüksek de Yeşildirek savunması ataklarımızı önlemesini bildi. İkinci yarıda daha da iyiydik. Bunun sonucunda da, önce Adnan’ın köşe atışında Yalçın altı pasta yaptığı düzgün vuruşla birinci, sonra Mehmet sert bir şutla ikinci golümüzü attı. Maç sonlarına doğru kazandığımız penaltıyı Yalçın dışarı atınca iki farklı üstünlüğümüz değişmedi.
7.3.1971, Kırklareli, Kırklarelispor, 1-2
Zeki, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Enver, Adnan, Sıtkı, Yalçın, Mehmet, Ayhan (Remzi) onbirimizdi. Hakem üçlüsünün iyi bir yönetim gösterdiği maçta iyi oynamamıza karşın yenilmekten kurtulamadık. 20.dakikada geriye düştük. 22.dakikada Adnan’ın kullandığı köşe atışını Necmi güzel bir vuruşla gole çevirdi, eşitliği sağladı. Devre 1-1 bitti. İkinci yarı karşılıklı ataklarla geçti. Ancak ev sahibi daha becerili davranarak skoru lehine geçirmeyi bildi.
21.3.1971, Vefa, Beylerbeyi 2-2
İbrahim, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Sıtkı, Ayhan (Deniz), Enver, Yalçın, Ali, Remzi (Altan) onbiriyle çıktık. İlk yarıda biz, ikinci yarıda yeşil kırmızılılar daha iyiydi. Gollerimiz35.dakikada Şükrü, 38.dakikada Ayhan’dan geldi. İkinci yarıda açılan Beylerbeyi Atakan’ın attığı gollerle durumu eşitledi.
4.4.1971, Alsancak, İzmir Demirspor 3-4
Zeki, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Sıtkı, Mehmet, Yalçın, Adnan, Enver, Remzi onbirimizdi. Uçakla gittiğimiz bu deplasmanda iyi oynadık ancak sahadan boynu bükük ayrıldık yine de. Doksan dakia boyunca, Göztepe-Fenerbahçe maçı için stadı dolduran İzmirli futbolseverlere çok iyi bir oyun sergiledi iki takım da. Maça hızlı giren İzmir temsilcisi oldu, ilk dakikalarda kazandıkları iki gole Adnan ile karşılık verdikse de ilk yarıyı 1-3 geride kapadık. İkinci yarıya çok hızlı başladık. Ersin’in penaltıdan attığı golün ardından, Reyhan ile eşitliğe ulaştık. Ancak 83.dakikada yediğimiz golle yeniden geriye düştük. Ama çok iyi oyunumuzla İzmir seyircisinin gönüllerini fethettik.
17.4.1971, Vefa, Eyüp 0-0
Uğur Bilecikli’nin yönettiği maçta Zeki, Şükrü, Ersin, Reyhan, Necmi, Sıtkı, Mehmet, Enver, Adnan, Yalçın, Remzi onbiriyle oynadık. İki yarıda da daha iyi bir oyun çıkardık ama fırsatları değerlendiremedik.
25.4.1971, Düzce, Düzcespor 0-2
Zeki, Şükrü (Davut), Ersin, Yavuz, Necmi, Ayhan, Mehmet, Enver, Adnan, Ali, Remzi onbirimizdi. İyi bir oyun çıkarmamıza karşın gol yollarında becerili davranamayınca her yarıda yediğimiz birer golle sahadan hüzünlü ayrıldık.
2.5.1971, Vefa, Çanakkale 0-0
Süreyya, Şükrü, Deniz, Reyhan, Necmi, Ayhan, Adnan, Yavuz, Ali, Enver, Sıtkı onbirimizdi. Çok üstün oynadığımız maçta bir hakem faciasıyla karşılaştık. İlk yarıda sahanın yıldızı Ayhan’ın attığı golü manasızca iptal eden hakem, ikinci yarıda da Sıtkı’nın nizami golünü saymayınca maç berabere bitti.
8.5.1971, Şeref, Anadolu 0-1
Süreyya, Şükrü, Deniz, Reyhan, Necmi, Enver, Yalçın, Yavuz, Remzi, Ali, Ayhan onbirimizdi. Maça hızlı giren yeşil beyazlı armada oldu. Sağ kanattan geliştirdikleri ataklarla kalemizi ablukaya aldılar. 25.dakikada Deniz’in eline çarpan top penaltıya neden olunca, golü kalemizde gördük. Devrenin geri kalan kısmını daha iyi oynadık. Ancak ataklarımız direklerde son buldu. Oldukça şanssızdık. İkinci yarıyı rakip sahada, oldukça baskılı geçirdik. Ancak becerikli davranamadık. Özellikle Yalçın’ın altı pastan yaptığı vuruşun dışarı gitmesi akıl alır gibi değildi!
16.5.1971, Vefa, Konyaspor 0-1
Süreyya, Şükrü, Ersin, Reyhan, Yavuz, Enver, Sıtkı, Adnan, Mehmet, Ali, Ayhan onbirimizdi. Düzce ile şampiyonluk için müthiş bir yarışa giren yeşil beyazlılar istedikleri 2 puanı almakta pek zorlanmadı. Maça Necmi’siz başlamamız, soyunma odasına kimsenin alınmaması Alipaşa ahalisinin kafasında soru işaretleri oluşturmuştu. Bunu doğrulayan bir görüntü de, maç başlar başlamaz Konya’nın zahmetsizce kazandığı goldü. Maçın geri kalan kısmı iki takımın da hiçöbir şey oynamadan doksan dakikanın sona ermesini beklemesiyle geçti. Böylece tarihimizin utanç verici sayfalarından biri oldu bu karşılaşma!
30.5.1971, Tire, Egespor 0-1
Uçakla gittiğimiz bu maça Süreyya, Şükrü, Ersin, Yavuz, Reyhan, Enver, Ayhan (Deniz), Adnan, Yalçın, Sıtkı (Remzi), Ali onbiriyle çıktık. İlk yarıyı çok üstün oynadık ancak yine gol kaçırma hastalığımızın devam etmesiyle nedeniyle bir türlü öne geçemedik. Devre 0-0 kapandı. İkinci yarıda da üstünlüğümüz sürdü ancak bir karşı atakta geri düştük. Maç sonlarında doğru Yavuz’un ceza sahası içinde düşürülmesini hakem cezalandırmayınca da bir yenilgi daha almış olduk.
6.6.1971, Vefa, Karagümrük 0-1
Süreyya (Zeki), Şükrü, Ersin, Tahir, Reyhan, Eşref, Altan, Mehmet, Sıtkı, Adnan, Ali (Ayhan) onbirimizdi. Takımımız ligin ikinci yarısında büyük bir tutarlılıkla benimsediği gol kaçırma alışkanlığını bu maçta da uyguladı. Baştan sona kadar daha iyi oynadığımız bir başka maçı da fırsatları mirasyedi savurganlığıyla harcadığımız için kaybettik. Hızlı girdiğimiz oyunun ilk dakikalarında Mehmet kaleciyi geçmesine rağmen topu dışarı attı. Adnan, Ali ve Tahir de benzer vuruşlarla rakip fileleri göremeyince Karagümrük ofsayt kokan bir pozisyonda golünü kazandı ve devre 0-1 aleyhimize kapandı. İkinci yarıdaki görüntüler de ilkinden ne yazık ki farksızdı.
13.6.1971, Edirne, Edirnespor 0-0
Süreyya, Tahir, K.Ayhan, Reyhan, Yavuz, Enver, B.Ayhan, Sıtkı, Adnan, Ali, Remzi onbirimizdi. Denk kuvvetlerin mücadelesi şeklinde geçen maçta gençler canını dişine takarak oynadı ve bu zorlu dış saha maçından bir puan çıkarmasını bildi.
19.6.1971, Vefa, Taksim 1-4
Süreyya, Tahir, K.Ayhan, Reyhan, Yavuz, Enver, B.Ayhan, Sıtkı, Adnan, Ali, Remzi onbirimizdi. Bir önceki hafta sarı kırmızılı armada karşısında iyi bir mücadele gösteren gençler, bu haftaki sarı kırmızılı armada karşısında süt dökmüş kediden farksızdı.
27.6.1971, Isparta, Ispartaspor 0-1
Mevsimin son maçına Antalya’da bir gün kamp yaptıktan sonra gittik. Eksik bir kadro ile çıktığımız maçta, hemen ilk dakikalarda yediğimiz golle geri düştük. Ancak doksan dakika boyunca çok üstün oynayan ama geleneksel gol kısırlığımız nedeniyle sonuca gidemeyen bizdik. İyi oyunumuz rakip seyirci tarafından takdir gördü, ayakta alkışlandık.
Böylece yirmi sekiz maç yaptık, beş yengi, sekiz beraberlik ve 15 yenilgi aldık, 28 gol attık, 43 gol yedik, puanımız on yedi, puan cetvelindeki yerimiz ise on birincilik. Ama dikkat çeken şey ikinci yarıdaki saltık başarısızlığımız. On dört maçta Yeşildirek dışında kimseyi yenemedik çünkü; üstelik on üç maçın dokuzunu gol atamadan kapadık. Topu topu dört beraberliğimiz var. İlk yarıda topladığımız puanlara şükredelim yoksa Eyüp, Beylerbeyi ve Tire’nin de gerisinde kalmamız işten bile değildi. Son yedi maçtaki tek puanımız ise Edirne deplasmanındandı.
Seneyi Konyaspor şampiyon kapadı, puanı 46. Isparta 42 puanla ikinci, Düzce 40 puanla üçüncü, Çanakkale 40 puanla dördüncü, Kırklaerli 36 puanla beşinci, Taksim 34 puanla altıncı, Edirnespor 34 puanla yedinci, Karagümrük 29 puanla sekizinci, Anadolu 27 puanla dokuzuncu, İzmir Demirspor 25 puanla onuncu oldu.
Şimdi de senenin topçularına bir göz atalım. Kaleyi genelde Zeki Tüzalgan, Süreyya ve İbrahim Yazıcı paylaştı. Şükrü Dik savunmanın sağında yer aldı, Ersin Ergülten de solunda. Hokomoko Yüksel, Davut Kılıç, Ayhan Ustem, Yavuz Bentürk ve Deniz de arada sırada şans bulanlar arasındaydı. Savunmanın ortası hiç değişmedi: Necmi Korkmaz ve Reyhan Günermengi rakiplere duvar ördü koca bir yıl boyunca.
Şumnulu’nun 4-3-3’ünde orta sahanın ana oyuncuları iki genç savaşkandı, Sıtkı Özcan ve Enver Tuna. Arap lakaplı Ali Evren’i de unutmayalım, o da göz kamaştıran futbol oynadı 1970-71 boyunca. Adnan Yavuz ve Sarı Dinçer de zaman zaman forma şansı buldu. İleri üçlünün sağında Erkan Yalçın çok başarılı ve girişken bir açıktı. Mehmet Sormaz ve Yalçın Kızılkaya santrforlardı. Remzi Önal, Ayhan Günermengi ve Deli Nevzat da öteki forvetlerdi.
Sıtkı Özcan ve Davut Kılıç bu mevsimi hatırlarken bir şeyin altını çiziyorlar. Takımdaki arkadaşlık havasının. Kardeşliğin. Davut Kılıç o günlerde semtte, Kızıl Elma’da işlettiği Karakaş kahvesinin bu arkadaşlık havasının oluşmasında önemli olduğunu ısrarla vurguluyor. Çünkü burada bir araya geliyor topçular, muhabbet ediyor, birbiriyle kaynaşıyor. Ama maddi sıkıntılar yine oldukça can yakıcıydı, sözgelimi malzeme sıkıntısı. Topların hem nicelikçe azlığı ve hem de nitelikçe kötülüğü bugün bile Sıtkı Özcan’ın yüzünü buruşturmasına neden oluyor. Bir not da askerden dönen ve bir süre takımla idmanlara çıkan emektar topçumuz Eşref Yetiş’in eski formunu yakalayamaması ve kısa bir süre içinde aramızdan ayrılarak futbola veda etmesi üzerine.
GENÇ TAKIM MAÇLARIMIZ
Genç takımımız 1970-71 mevsimi boyunca 6 karşıt ile mücadele etti. Bunlar Beylerbeyi, Beyoğluspor, Feriköy, İstanbulspor, Kasımpaşa ve Yeşildirek’ti.
18.10.1970, Sümerspor, Yeşildirek 2-1
Muharrem, Gürel, Ali, Yavuz, Tahir, Sedat, Metin, Dinçer, Necdet, Cumhur, Ahmet onbirimizdi. Goller Necdet’ten.
1.11.1970, Paşabahçe, Beylerbeyi 0-0
Muharrem, Gürel, Ali, Yavuz, Tahir, Dinçer, Metin, Cumhur, Necdet, Coşkun, Ahmet onbirimizdi.
29.11.1970, Vefa, Kasımpaşa 3-0
Muharrem, Gürel, Ali, Erol, Tahir, Yavuz, Metin, Dinçer, Necdet, Cumhur (Coşkun), Ahmet (Hasan) onbirimizdi. Gollerin ikisi Yavuz, biri Coşkun’dan.
13.12.1970, Maltepe, Feriköy 1-0
Muharrem, Gürel, Ali, Erol, Tahir, Dinçer, Metin, Yavuz, Ahmet, Cumhur, Coşkun onbirimiz. Gol Metin’den.
27.12.1970, Kartal, Beyoğluspor 1-0
Muharrem, Gürel, Ali, Dinçer, Tahir, Erol, Hasan, Yavuz, Necdet, Cumhur, Ahmet onbirimiz. Tek gol Hasan’dan.
3.1.1970, Fenerbahçe, İstanbulspor 0-0
Muharrem, Gürel, Ali, Dinçer, Tahir, Erol, Metin, Yavuz, Necdet, Cumhur, Ahmet onbirimiz.
24.1.1971, Maltepe, Beylerbeyi 1-0
Muharrem, Atilla, Ali, Erol, Tahir, Dinçer, Metin, Yavuz, Necdet, Cumhur, Ahmet onbirimiz. Tek gol Yavuz’dan.
6.2.1971, Vefa, Yeşildirek 4-0
Muharrem, Atilla, Ali, Dinçer, Tahir, Cengiz (Hasan), Metin, Yavuz, Necdet, Cumhur, Ahmet onbirimiz. Gollerin ikisi Necdet’ten, ötekiler Ahmet ve Dinçer imzalı.
20.3.1971, Şeref, İstanbulspor 0-3 (Hükmen)
Muharrem, Gürel, Ali, Erol, Tahir, Dinçer, Metin, Cumhur, Necdet, Yavuz, Ahmet onbirimiz. Doksan dakika 2-2 sona erdi. Ancak cezalı Dinçer’i oynattığımız için hükmen mağlup olmuş sayıldık.
26.3.1971, Fenerbahçe, Feriköy 1-1
Muharrem, Gürel, Ali, Erol, Tahir, Cengiz, Coşkun, Cumhur, Yavuz, Dinçer, Ahmet onbirimiz. Golümüz Yavuz’dan.
1.4.1971, Şeref, Beyoğluspor 2-0
Muharrem, Gürel, Sedat, Erol, Tahir, Dinçer, Hasan, Cumhur, Yavuz, Coşkun, Ahmet onbirimiz. Goller Yavuz ve Cumhur’dan.
4.4.1971, Paşabahçe, Kasımpaşa 0-2
Muharrem, Gürel, Atilla, Cengiz, Tahir, Erol, Hasan, Dinçer, Yavuz, Cumhur, Ahmet onbirimiz.
Böylece 12 maçta 7 yengi, 4 beraberlik, 1 de yenilgi alarak 16 puan topladık ve İstanbulspor’un ardından ikinci olduk.
Kalecimiz Muharrem Önen 1970-71 mevsimini hatırladığında genç takımızın şahane olduğunun altını çiziyor. Başarılı maçlarla göz dolduruyoruz ama Önen’e bakılırsa, yaş sınırının üstünde oyuncu oynatmayı alışkanlık edinmiş İstanbulspor’a diş geçiremiyoruz. Önen henüz 15 yaşında ama harikalar yaratıyor. Yedeği Dinçer.
