1994-95

1994-95
1994/95 mevsimi başında, Alipaşa Camisi çevresinde konuşlanan kediler aralarında oldukça yüksek perdeden tartışıyor, hırlaşıyor, pençeleşiyor ama bir türlü aynı düşüncede birleşemiyorlardı. Böylece umutlular ve umutsuzlar cephesi diye iki guruba ayrışmışlardı. Umutlular cephesindekiler, başkan Erdoğan Özgür’ün istekliliğini, enerjikliğini, kulüp için para harcamaya hazır oluşunu başarıya gidecek yolun anahtarı olarak görürken, umutsuzlar cephesindeki mırnavlar başkanın çevresine topladığı ve Davutpaşa ile uzaktan yakından alakası bulunmayan ucubik adamların aslında kulübe akıtılması gereken olanakları ‘indira gandi’ ettiklerini belirterek acı acı miyavlıyorlardı.
 
Özgür yönetimi mevsime Savaş Yarbay’ı antrenörlüğe getirerek girdi. Savaş Yarbay önemli bir isimdi. Galatasaray’ın en şanlı döneminde yani Birch’ün üç yıl üst üste sarı kırmızılıları şampiyon yaptığı dönemde yetenekli orta saha, becerilerini saha dışına taşımasını da bilmiş ve İngiliz’i Taksim, Beyoğlu ve Cihangir yöresindeki en karanlık, en dumanlı, en esrarlı mekanlara alıştırmıştı! 
 
Alipaşa’nın yaşlı kedilerine soracak olursak Savaş Yarbay Erdoğan Özgür’ü elinde deste deste tuttuğu atyarışı bültenleriyle tavlamış, böylece bu muhteşem ikili, altılı ganyan, çifte bahis, üçlü bahis, ikili bahis ve envayi bahis oyunlarının büyülü dünyasında birlikte kulaç atmaya başlamışlardı.
 
Böylece bir odak kayması yaşanmış, ne Özgür, ne Yarbay, ne de yeterince ilgi bulamayan topçular tatmin olmuşlardı yıl boyunca. Yaşlı Alipaşa kedileri iki kafadarın kaç tane altılı yakaladığını, kaç kez beşte kalıp ağladıklarını, kaç üçlü beşli, binli bahis kuponunun paramparça olup çöplere karıştığının elbette hesabını yapamadılar ama ilk yıl belirlenen hedef ve savların ikinci yılda da gerçekleşmediğini kolayca öngördüler. Kedilerin umutsuzlar cephesinden söz ediyorum elbette. 
 
Davutpaşa 1994/95 mevsimini İstanbul’un birinci amatör kümesinde geçirdi bir kez daha. Ve söylemek bile fazla, iyi sonuçlar alamadı. İyi top oynamadı. İdare etti edebildiğince.
 
Sultançiftliği’nin olanca gücüyle herkesi ezip geçtiği yıl boyunca karşıtlar arasında Galata (0-1 ve 2-7), Yedikule (2-2, ?), Sakarya (1-0, ?), Altınova (0-0, ?), Şenlikköy (0-1, ?), S.Çiftliği (0-2, ?), Tarabya ve Sirkeci’yi sayabiliriz.
 
Davut Kılıç ve Ali Atik mevsimden kaleci Cem, savunmacı Uğur, Kaya, Tarık İnce, orta saha Yakup, İsmail, forvet Metin ve Ömer’i anımsıyor.