1989-90

1989-90





1989/90 mevsimini Davutpaşa İstanbul 2.amatör kümede geçirdi. İnişli çıkışlı bir mevsim oldu. Ama inişlere alışık olduğumuz için, çıkışların olması çok olumluydu, çok sevindiriciydi. Alipaşa kedileri makarnalarını, ihtiyarlar da yoğurtlarını yerken mutlu gözüküyorlardı.
 
A takımımız 29 Ekim 1989 günü Uzunyusuf’taki tesislerinde açtı mevsimi. Ocak başında başlayan A takımı karşılaşmaları Nisan sonuna kadar sürdü. Gurubumuzda on takım bulunuyordu. Aksaray (? ve 2-3), Vardar (? ve 1-3), Yeni Gayret (1-2 ve 2-3), İskenderpaşa (5-0 ve 4-1), Y.Denizspor (3-1 ve 1-0), Yayla (0-3 ve 3-0), Altınok (2-3 ve 0-3), Güzelhisar (0-1 ve 0-2), İSKİ’ydi (? ve 0-7) bu karşıtlar. A takımımız mevsimi alt sıralarda kapadı belki ama çok kötü bir mücadele vermemişti mevsim boyunca. Bayağı direnmişti.
 
Ama gençlerimiz doğrusunu söylemek gerekirse büyük hayal kırıklığı yarattılar bu yıl. Geçen senelerde büyük başarılara imza atan takımımız, kaybettiğimiz oyuncuların yerine daha iyilerini koyamadığı için oldukça sönük kaldı, tökezledi. İSKİ’ye 0-1, Çapa’ya 3-4, Şehzadebaşı’na 0-1, Kadırga’ya 0-1, Yedikule’ye 0-6 yenildiler, Cankurtaran beraberliği (1-1) ya da Yedikule yengisi (3-2) Alipaşa ahalisine pek teselli vermeyecekti.
 
Ama bu mevsim de aynen geçen yıl gibi 14-16 yaş gurubumuz kümesinde şampiyon olarak avuntunun en büyüğünü sundu semtine.  Ekim, Kasım ve Aralık aylarında yapılan karşılaşmalarda, Kocamustafapaşa’yı 3-0, Çapa’yı 2-0, Yedikule’yi 5-1, Çelikspor’u 1-0, Langa’yı 10-0, Cerrahpaşa’yı 4-3 yendik, İSKİ’yle 1-1 berabere kaldık ve finişe önde girdik.
 
14-16 çok sevindirmişti semti ama 20 Aralık günkü gazeteler bir ölüm ilanını duyuruyordu. Davutpaşa yönetim kurulu vermişti bu ilanı. Ve takımımıza, semte, dahası Türk futboluna sayısız değer kazandıran, genç topçu yetiştirmekte özel yeteneği olan  Rıdvan Şumlulu’nun hayatını henüz ellisine bile girmeden kaybetmesi çok hüzülüydü.  Ama yönetim kurulunun da koca Şumlulu’nun adını Şumlu diye ilanlara yazdırması da az ayıp değildi doğrusu.