YALÇIN GÜZEL

 

 



Davutpaşa tarihinin hırçın solbeklerinden  Yalçın Güzel’i Alipaşa kedileri saha dışında uysal ve çok efendi biriydi diye hatırlıyorlar. Fındıkzade kedileri de katılıyor bu görüşe. Güzel’in tozlu ve çamurlu sahalar dışındaki saygılılığını, iyilikbilirliğini ve çalışkanlığını öve öve bitiremiyorlar hala.
 
Güzel bir Fındıkzade çocuğu. 1966 yılında doğmuş, sayısız sinema yönetmeninin doğduğu 20 Ocak günü (Feyzi Tuna, Yusuf Kurçenli, Orhan Elmas, Ezel Akay) ama sinemayla ilişkisi seyircilik dışına çıkmamış.
        
Anababası Sedef hanım ile 2005 yılında aramızdan ayrılan Ali bey. Güzel kardeşler üç tane. Yalçın en büyük, Serpil 1967, Volkan ise 1977 doğumlu. Bu sonuncusu şimdi ABD’de yaşıyor, oraya iltica etmiş.
 
Yalçın Güzel ilk ve orta öğrenimini Çapa’da görmüş. Çapa İlkokulu ve Orta Okulu’nda. Lise ise Şehremeni Lisesi.
 
Güzel de meslektaşları gibi ilkin mahalle aralarında başlamış top peşinde koşmaya. Ve yolu her Fındıkzade çocuğu gibi Çukurbostan’a ulaşmış sonunda. Sene 1979. İlkin malzemeci Mustafa’nın gözüne girmeyi başarmış, sonra da gençlerin yaman avcısı Rıdvan Şumlulu’nun. Miniklerde, jünyörlerde, gençlerde sırayla forma ıslatmış. Sonra sıra A takıma gelmiş. Yedi uzun yıl geçirmiş Davutpaşa takımlarında.
 
General Kılıç Güzel’in futbolculuk özelliklerini şöyle sıralıyor. ‘’Sol ayağını iyi kullanır. Sağ ayağı sadece yürümek için. Mizacı sert. Ama kalbi temiz, pırıl pırıl bir oğlan. Maç esnasında saldırgan tavırları oyuna müthiş odaklandığı için. Kötü niyetinden değil. Kazanmak için çıkıyor sahaya. Gol şansı da var. Frikikten özellikle Çanakkale ve Bandırma’da bayağı gol atmıştı. Bazen stoper de oynardı. Kafa toplarına çok hakimdi. Arkadaşlarına karşı da zaman zaman sert çıkardı. Bacakları belki biraz zayıftı ama çok hızlı koşardı, seriydi. ’’  
 
Askerlik 1986/87 yıllarında. Acemi birliği Afyon Emirdağ. Ama Güzel üç gün kaldıktan sonra Çanakkale’nin yolunu tutmuş. Jandarmagücü takımının seçmelerinde başarılı olmuş. İki yıllık amatör küme macerası hep mutlu anılarla dolu. Çünkü bu deneyim iki şampiyonlukla taçlanmış. Güzel takımın kaptanlık şeridini de takmış koluna bu süre içinde. Yani mutlu bir askerlik geçmiş, yemin törenine bile katılmamış. Mesleğini başarıyla icra etmiş. Atletizm de yapmış bu arada, 800 metrede İzmir Atatürk stadının tartan pistinde iki de birinciliği mevcut.
 
Çanakkale ona uğur getirmiş olmalı. 1987 ortasında terhis olduğunda Çanakkalespor’a transfer olmuş. Amatör olarak. Üçüncü kümede geçmiş 1987/88 mevsimi.
 
Güzel oynadığı güzel futbolla Bandırmasporluların da dikkatini çekmiş. 1988/89 mevsiminde kendisini burada görüyoruz. Bir yıl sonra ise yeniden Çanakkalespor formasıyla bir araya geliyor. Üçüncü küme. Çok iyi oynamalarına karşın ligi ikinci bitirmişler.
 
Yalçın Güzel 1990-91 mevsiminde Vefa takımına geliyor. Yeşil beyazlıların antrenörü Gediz Göl. Güzel’in hazırlık maçında tandon bağları kopunca altı hafta sahalardan uzaktan kalıyor ama mevsimin geri kalan kısmında hep formasını terletiyor.
 
1991/92 mevsiminde ise bir şanssızlık yaşamının seyrini değiştiriyor. Vefa antrenmanında Ümit’in ters hareketiyle Güzel’in kopan yan bağları profesyonel top yaşantısının da sonu. Çünkü  ameliyat olmak istemiyor. Atroskopiyle yetiniyor. Sonrasında bir yıllık bir amatör küme deneyimini Şehzadebaşı’nda yaşıyor. 1993 senesi perdenin kapandığı sene.
 
Güzel çok sert bir topçuymuş ama sertlik daha çok topa olduğu için fazla sarı ve kırmızı kart görmemiş. Toplam iki kırmızısı olduğunu söylüyor.
 
Güzel kişilik özelliklerini anlatırken, küçüklüğünden beri içedönük biri olduğunu belirtiyor. Aile yaşantımda şimdi de böyleyim, diyor. Saha dışında saldırganlığı olmadığının altını çiziyor. Çabuk sinirlenirim ama çabuk yatışırım, gerektiğinde özür dilemesini de iyi bilirim, diye ekliyor.
 
Güzel 1992 senesinde hayatını Nihal Kaygusuz ile birleştiriyor. Yağmur (1994) çiftin tek kızı. Bahçeşehir Üniversitesi psikoloji bölümü mezunu.
 
Güzel futbolu bırakınca ticaret hayatına atılıyor. Çocuk giyim mağazaları açıyor, işletiyor. 17 Ağustos 1999 depremine kadar sürüyor bu uğraş. Sonra Çatalca’da bir benzin istasyonunun ve içindeki marketin müdürlüğünü üstleniyor.
 
Güzel günlük hayatında işi dışında bir şeyler yapmaya vakit bulamayanlardan. Yani işiyle evli olanlardan. Maç izlemeye zaman bulamamaktan yakınıyor bu nedenle.
 
Güzel kebap türü yemekler yemekten hoşlanıyor, aşçılıktan anlamıyor, halk müziğine tutkun. Erzincan kökenli olması doğal bir yatkınlık getiriyor haliyle halk müziğimize. Ama o sadece Ali Ekber Çiçek, Davut Sulari, Aynur Haşhaş ve Oğuz Aksaç’ı sevmiyor; beğenisi tüm bölgeleri kapsıyor.
 
Erzincan’ın Ilıç ilçesine bağlı Doruksaray köyü baba memleketi. Ama 2005 senesine kadar buraya gitmediğini söylüyor Güzel.
 
Araba kullanıyor, on yedi yaşından beri. Şu anda Megane 2010 marka bir arabanın direksiyonunda oturuyor.
 
Güzel’in Davutpaşa anıları içinde Rıdvan Şumlulubaş köşede duruyor. Unutamadığı bir hatıra Paşabahçe sahasında çamurlu bir maçtan. Amatör küme günlerinden. Kötü oynadığı için deneyimli hoca devre arasında elindeki düdükle kafasına vuruyor Güzel’in. Aklı başına gelen genç solbek de ikinci yarıda toparlanıyor, şahane bir maç çıkarıyor.
                  
Davutpaşa günlerini Güzel çok güzel hatırlıyor. Davut Kılıç’ı, Mehmet Ecevit’i, Muhittin Boşat’ı. Bir de1985/86 mevsiminden bir anısını unutamıyor.
 
0-0’lık Çorlu maçından sonra yönetim prim dağıtmış oyunculara. Parayla orada tanışmış Güzel ayaktopu deneyiminde. Bu da bir başka unutulmazı.